Κατέθεσε πρόταση νόμου σήμερα στην Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ για να καταργηθεί το μνημονιακό νομοθετικό πλαίσιο, που ορίζει ευελιξία στον αριθμό των απολύσεων.
Έτσι, οι 71 βουλευτές τους ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον πρόεδρο της Κ.Ο. Αλέξη Τσίπρα ζητούν να καταργηθεί το νομοθετικό πλαίσιο, που όπως υπογραμμίζουν "ενθαρρυνθεί η αυθαιρεσία τους και οι μαζικές απολύσεις των εργαζομένων με πρόσχημα την οικονομική κρίση, οδηγώντας και εξ αυτού του λόγου την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα. Ταυτόχρονα, με την παρούσα πρόταση νόμου προτείνεται να εξομοιωθούν οι αποζημιώσεις απόλυσης εργατών με αυτές των υπαλλήλων, που είναι μεγαλύτερες, σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της ισότητας".
Διαβάστε την αιτιολογική έκθεση του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ
Η συγκεκριμένη πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ εντάσσεται στην δέσμευση του κόμματος για κατ' αρχήν κατάργηση όλων των παράνομων αντεργατικών και αντι-ασφαλιστικών νόμων που υιοθετήθηκαν στην εποχή των μνημονίων, οι οποίοι έχουν μετατρέψει την αγορά εργασίας σε παράδεισο εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τους χώρους εργασίας σε σύγχρονα κάτεργα.
Κρίνεται απαραίτητη η επαναφορά εκείνων των νομικών διασφαλίσεων που αφενός, θα αποζημιώνουν πραγματικά τον απολυμένο για την απώλεια της θέσης εργασίας του επιτρέποντάς του ταυτόχρονα να επιβιώσει σε ένα δυσμενές οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον και αφετέρου, θα λειτουργούν ως ενδεδειγμένα αντικίνητρα προκειμένου η εργοδοτική πλευρά να καταφεύγει σε αυτήν την λύση αποκλειστικά στις περιπτώσεις που κρίνεται αδύνατη η εξακολούθηση της εργασιακής σχέσης για λόγους οικονομικούς ή σχετικούς με το πρόσωπο του εργαζόμενου.
Ειδικότερα, η κατάργηση των συγκεκριμένων διατάξεων των Νόμων 3863/2010 3899/2010 και 4093/2012 που αφορούν στην καταγγελία της σχέσης εργασίας κρίνεται απαραίτητη και συνάμα κατεπείγουσας σημασίας λόγω των ανεξέλεγκτων διαστάσεων που έχει λάβει η ανεργία, οι αδικαιολόγητες και εκδικητικές πολλές φορές απολύσεις εργαζομένων και η ευρεία διάδοση της αυθαίρετης επιβολής ευέλικτων εργασιακών σχέσεων εργασίας με αποκλειστικό σκοπό την μείωση του μισθολογικού κόστους και την αποφυγή εφαρμογής βασικών κανόνων της εργατικής νομοθεσίας.
Ωστόσο, η επάνοδος στα ισχύοντα στην εργατική νομοθεσία κατά την προ μνημονίων περίοδο σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ικανοποιητική εξέλιξη για τον ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ, ο οποίος με συνέπεια αντιμάχεται την βάρβαρη νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας των προηγούμενων δεκαετιών. Ένα δίκαιο σύστημα προστασίας των εργαζομένων από τις απολύσεις βασισμένο στην αρχή της με κάθε μέσο αποτροπής της απώλειας της θέσης απασχόλησης και της ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας της ανεργίας εξακολουθεί να αποτελεί έναν βασικό πολιτικό στόχο για τον ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ.
Μάλιστα, εκτός από αυτό καθεαυτό το δίκαιο της απόλυσης και του υπολογισμού του ύψους της αποζημίωσης προκύπτουν σήμερα μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται κατ' άμεσο ή κατ' έμμεσο τρόπο με την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και αφορούν ενδεικτικά:
α) στην ικανοποίηση και στην διασφάλιση των εργατικών αξιώσεων των απολυμένων σε περίπτωση πτώχευσης της επιχείρησης,
β) στην καταχρηστικότητα της άσκησης του δικαιώματος της απόλυσης για οικονομικούς λόγους για επιχειρήσεις που εμφανίζουν κέρδη, είτε αυτά είναι λογιστικά καταγεγραμμένα, είτε όχι,
γ) στην υποκατάσταση και αυτής ακόμη της ίδιας της απόλυσης από άλλες επαχθείς ευέλικτες μορφές απασχόλησης, όπως ιδίως από την εκ περιτροπής εργασία μιας ή δύο ημερών την εβδομάδα που συνεπάγεται συχνά αμοιβές μικρότερες ακόμη και του προβλεπόμενου επιδόματος ανεργίας,
δ) στη δόλια μη καταβολή δεδουλευμένων για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα για επιχειρήσεις που δεν προσδοκούν σε αναστροφή ή βελτίωση του κύκλου εργασιών τους κοκ.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ, στα πλαίσια διεκδίκησης ενός νέου ανθρώπινου μοντέλου εργασιακών σχέσεων, θα συνεχίσει τη νομοθετική παρέμβασή του με νέες ολοκληρωμένες προτάσεις νόμου σε διπλή κατεύθυνση και με στόχο: αφενός, την κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων στα πλαίσια εφαρμογής των μνημονίων και των αντισυνταγματικών νομοθετημάτων που τα στοιχειοθετούν και αφετέρου, την διαμόρφωση ενός νέου υποδείγματος πλήρους, σταθερής και αξιοπρεπούς απασχόλησης, στην βάση κοινών αξόνων και προγραμματικών συγκλίσεων με τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και τις οργανώσεις εκπροσώπησής του, μέσα από διαδικασίες αυθεντικού, δημοκρατικού και ανόθευτου διαλόγου με όλες τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Επί των άρθρων
Με το άρθρο 1 καταργούνται οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου 74 του Νόμου 3863/2010 καθώς και της υποπαραγράφου ΙΑ.12 του Κεφαλαίου Ι του Νόμου 4093/2012, οι οποίες αφορούν, τόσο στην μείωση του χρόνου προειδοποίησης και του ύψους της αποζημίωσης απόλυσης, όσο και στην αύξηση των ορίων για τις ομαδικές απολύσεις εργαζομένων.
Με το άρθρο 2 εξισώνεται το καθεστώς υπολογισμού του ύψους της αποζημίωσης των υπαλλήλων και των εργατοτεχνιτών.
Με το άρθρο 3 καταργούνται οι διατάξεις των παραγράφων 5α και 5β του Νόμου 3899/2010 και η ανώτατη νόμιμη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου επανακαθορίζεται στους δύο μήνες.
Με το άρθρο 4 ορίζεται ότι η ισχύς του παρόντος αρχίζει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, εκτός αν αλλιώς ορίζεται σε επιμέρους διατάξεις του.
Πρόταση Νόμου για την «Κατάργηση των διατάξεων περί της απορρύθμισης του δικαίου της καταγγελίας της σχέσης εργασίας»
Άρθρο 1ο
Αποζημιώσεις εργαζομένων σε περίπτωση καταγγελίας της σχέσης εξηρτημένης εργασίας
Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου 74 του Νόμου 3863/2010 καθώς και της υποπαραγράφου ΙΑ.12 του Κεφαλαίου Ι του Νόμου 4093/2012 καταργούνται. Για την απόλυση εργαζομένων, την αποζημίωση απόλυσης και τα όρια των ομαδικών απολύσεων ισχύουν οι σχετικές διατάξεις των νόμων 2112/1920 (ΦΕΚ 67 Α΄), 3198/1955 (ΦΕΚ 98 Α΄) και 1387/1983 (ΦΕΚ 110 Α΄) ως ίσχυαν έως 14 Ιουλίου 2010.
Άρθρο 2ο
Ίση μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων
Στο πεδίο εφαρμογής του προηγούμενου άρθρου υπάγονται όλοι ανεξαιρέτως οι μισθωτοί. Από της δημοσίευσης του παρόντος παύουν να ισχύουν οι διαφοροποιήσεις στις αποζημιώσεις απόλυσης με κριτήριο την ιδιότητα των εργατοτεχνιτών, οι οποίες εξισώνονται πλήρως με τα ισχύοντα για τους υπαλλήλους, όπως ισχύουν κατ' εφαρμογή των διατάξεων του προηγούμενου άρθρου.
Άρθρο 3ο
Δοκιμαστική περίοδος
Οι διατάξεις των παραγράφων 5α και 5β του Νόμου 3899/2010 καταργούνται. Η ανώτατη νόμιμη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου ορίζεται στους δύο μήνες.
Άρθρο 4ο
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από την ημερομηνία της δημοσίευσής του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Έτσι, οι 71 βουλευτές τους ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον πρόεδρο της Κ.Ο. Αλέξη Τσίπρα ζητούν να καταργηθεί το νομοθετικό πλαίσιο, που όπως υπογραμμίζουν "ενθαρρυνθεί η αυθαιρεσία τους και οι μαζικές απολύσεις των εργαζομένων με πρόσχημα την οικονομική κρίση, οδηγώντας και εξ αυτού του λόγου την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα. Ταυτόχρονα, με την παρούσα πρόταση νόμου προτείνεται να εξομοιωθούν οι αποζημιώσεις απόλυσης εργατών με αυτές των υπαλλήλων, που είναι μεγαλύτερες, σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της ισότητας".
Διαβάστε την αιτιολογική έκθεση του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ
Η συγκεκριμένη πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ εντάσσεται στην δέσμευση του κόμματος για κατ' αρχήν κατάργηση όλων των παράνομων αντεργατικών και αντι-ασφαλιστικών νόμων που υιοθετήθηκαν στην εποχή των μνημονίων, οι οποίοι έχουν μετατρέψει την αγορά εργασίας σε παράδεισο εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τους χώρους εργασίας σε σύγχρονα κάτεργα.
Κρίνεται απαραίτητη η επαναφορά εκείνων των νομικών διασφαλίσεων που αφενός, θα αποζημιώνουν πραγματικά τον απολυμένο για την απώλεια της θέσης εργασίας του επιτρέποντάς του ταυτόχρονα να επιβιώσει σε ένα δυσμενές οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον και αφετέρου, θα λειτουργούν ως ενδεδειγμένα αντικίνητρα προκειμένου η εργοδοτική πλευρά να καταφεύγει σε αυτήν την λύση αποκλειστικά στις περιπτώσεις που κρίνεται αδύνατη η εξακολούθηση της εργασιακής σχέσης για λόγους οικονομικούς ή σχετικούς με το πρόσωπο του εργαζόμενου.
Ειδικότερα, η κατάργηση των συγκεκριμένων διατάξεων των Νόμων 3863/2010 3899/2010 και 4093/2012 που αφορούν στην καταγγελία της σχέσης εργασίας κρίνεται απαραίτητη και συνάμα κατεπείγουσας σημασίας λόγω των ανεξέλεγκτων διαστάσεων που έχει λάβει η ανεργία, οι αδικαιολόγητες και εκδικητικές πολλές φορές απολύσεις εργαζομένων και η ευρεία διάδοση της αυθαίρετης επιβολής ευέλικτων εργασιακών σχέσεων εργασίας με αποκλειστικό σκοπό την μείωση του μισθολογικού κόστους και την αποφυγή εφαρμογής βασικών κανόνων της εργατικής νομοθεσίας.
Ωστόσο, η επάνοδος στα ισχύοντα στην εργατική νομοθεσία κατά την προ μνημονίων περίοδο σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ικανοποιητική εξέλιξη για τον ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ, ο οποίος με συνέπεια αντιμάχεται την βάρβαρη νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας των προηγούμενων δεκαετιών. Ένα δίκαιο σύστημα προστασίας των εργαζομένων από τις απολύσεις βασισμένο στην αρχή της με κάθε μέσο αποτροπής της απώλειας της θέσης απασχόλησης και της ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας της ανεργίας εξακολουθεί να αποτελεί έναν βασικό πολιτικό στόχο για τον ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ.
Μάλιστα, εκτός από αυτό καθεαυτό το δίκαιο της απόλυσης και του υπολογισμού του ύψους της αποζημίωσης προκύπτουν σήμερα μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται κατ' άμεσο ή κατ' έμμεσο τρόπο με την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και αφορούν ενδεικτικά:
α) στην ικανοποίηση και στην διασφάλιση των εργατικών αξιώσεων των απολυμένων σε περίπτωση πτώχευσης της επιχείρησης,
β) στην καταχρηστικότητα της άσκησης του δικαιώματος της απόλυσης για οικονομικούς λόγους για επιχειρήσεις που εμφανίζουν κέρδη, είτε αυτά είναι λογιστικά καταγεγραμμένα, είτε όχι,
γ) στην υποκατάσταση και αυτής ακόμη της ίδιας της απόλυσης από άλλες επαχθείς ευέλικτες μορφές απασχόλησης, όπως ιδίως από την εκ περιτροπής εργασία μιας ή δύο ημερών την εβδομάδα που συνεπάγεται συχνά αμοιβές μικρότερες ακόμη και του προβλεπόμενου επιδόματος ανεργίας,
δ) στη δόλια μη καταβολή δεδουλευμένων για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα για επιχειρήσεις που δεν προσδοκούν σε αναστροφή ή βελτίωση του κύκλου εργασιών τους κοκ.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ–ΕΚΜ, στα πλαίσια διεκδίκησης ενός νέου ανθρώπινου μοντέλου εργασιακών σχέσεων, θα συνεχίσει τη νομοθετική παρέμβασή του με νέες ολοκληρωμένες προτάσεις νόμου σε διπλή κατεύθυνση και με στόχο: αφενός, την κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων στα πλαίσια εφαρμογής των μνημονίων και των αντισυνταγματικών νομοθετημάτων που τα στοιχειοθετούν και αφετέρου, την διαμόρφωση ενός νέου υποδείγματος πλήρους, σταθερής και αξιοπρεπούς απασχόλησης, στην βάση κοινών αξόνων και προγραμματικών συγκλίσεων με τον κόσμο της μισθωτής εργασίας και τις οργανώσεις εκπροσώπησής του, μέσα από διαδικασίες αυθεντικού, δημοκρατικού και ανόθευτου διαλόγου με όλες τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
Επί των άρθρων
Με το άρθρο 1 καταργούνται οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου 74 του Νόμου 3863/2010 καθώς και της υποπαραγράφου ΙΑ.12 του Κεφαλαίου Ι του Νόμου 4093/2012, οι οποίες αφορούν, τόσο στην μείωση του χρόνου προειδοποίησης και του ύψους της αποζημίωσης απόλυσης, όσο και στην αύξηση των ορίων για τις ομαδικές απολύσεις εργαζομένων.
Με το άρθρο 2 εξισώνεται το καθεστώς υπολογισμού του ύψους της αποζημίωσης των υπαλλήλων και των εργατοτεχνιτών.
Με το άρθρο 3 καταργούνται οι διατάξεις των παραγράφων 5α και 5β του Νόμου 3899/2010 και η ανώτατη νόμιμη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου επανακαθορίζεται στους δύο μήνες.
Με το άρθρο 4 ορίζεται ότι η ισχύς του παρόντος αρχίζει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, εκτός αν αλλιώς ορίζεται σε επιμέρους διατάξεις του.
Πρόταση Νόμου για την «Κατάργηση των διατάξεων περί της απορρύθμισης του δικαίου της καταγγελίας της σχέσης εργασίας»
Άρθρο 1ο
Αποζημιώσεις εργαζομένων σε περίπτωση καταγγελίας της σχέσης εξηρτημένης εργασίας
Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου 74 του Νόμου 3863/2010 καθώς και της υποπαραγράφου ΙΑ.12 του Κεφαλαίου Ι του Νόμου 4093/2012 καταργούνται. Για την απόλυση εργαζομένων, την αποζημίωση απόλυσης και τα όρια των ομαδικών απολύσεων ισχύουν οι σχετικές διατάξεις των νόμων 2112/1920 (ΦΕΚ 67 Α΄), 3198/1955 (ΦΕΚ 98 Α΄) και 1387/1983 (ΦΕΚ 110 Α΄) ως ίσχυαν έως 14 Ιουλίου 2010.
Άρθρο 2ο
Ίση μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων
Στο πεδίο εφαρμογής του προηγούμενου άρθρου υπάγονται όλοι ανεξαιρέτως οι μισθωτοί. Από της δημοσίευσης του παρόντος παύουν να ισχύουν οι διαφοροποιήσεις στις αποζημιώσεις απόλυσης με κριτήριο την ιδιότητα των εργατοτεχνιτών, οι οποίες εξισώνονται πλήρως με τα ισχύοντα για τους υπαλλήλους, όπως ισχύουν κατ' εφαρμογή των διατάξεων του προηγούμενου άρθρου.
Άρθρο 3ο
Δοκιμαστική περίοδος
Οι διατάξεις των παραγράφων 5α και 5β του Νόμου 3899/2010 καταργούνται. Η ανώτατη νόμιμη διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου ορίζεται στους δύο μήνες.
Άρθρο 4ο
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από την ημερομηνία της δημοσίευσής του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου