Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Σταύρος Λυγερός: Η λογική της κατηφόρας είναι ο πάτος

Η τελετουργία ενθρόνισης του Βενιζέλου ήταν ένα χλωμό κακέκτυπο της αντίστοιχης τελετουργίας του 2004. Τότε ο σημερινός αρχηγός δεν είχε τολμήσει να αντιπαρατεθεί στον Γιώργο Παπανδρέου. Τώρα επιδίωξαν να είναι υποψήφιοι ο Παπουτσής και ο Τζουμάκας, αλλά δεν τους το επέτρεψε, επικαλούμενος μια αντιδημοκρατική διάταξη του καταστατικού, η οποία –ας σημειωθεί– είχε παρακαμφθεί το 2007.
Το σημαντικό, όμως, είναι ότι ο Βενιζέλος κληρονομεί όχι ένα μεγάλο κόμμα εξουσίας, αλλά ένα πολιτικά - εκλογικά αποδομημένο κόμμα που έχει προκαλέσει βάναυσα την κοινή γνώμη. Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ είναι πια ένα μεσαίο κόμμα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν ισχύει πλέον το παλαιό δόγμα, ότι όποιος καθίσει στον «πράσινο θρόνο» αργά ή γρήγορα θα καθίσει και στον πρωθυπουργικό θώκο, λόγω της εναλλαγής των δύο στην εξουσία.

Χρυσοχοϊδική Αυγή

Του Old Boy
Οι σκέψεις για την απλή απαγόρευση αντιασφυξιογόνων μασκών μυρίζoυν πολύ "αριστερή ιδεολογική ηγεμονία". Να μοιράζουν στον πληθυσμό δακρυγόνα και να καθίσταται υποχρεωτικός ο εκούσιος αυτοψεκασμός. Όποιος πριν από κάθε διαδήλωση δεν αυτοψεκάζεται σε βαθμό λιποθυμικό, θα διαπράττει νέο ιδιώνυμο κακουργηματικού χαρακτήρα και θα οδηγείται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθροημεδαπών, τα οποία θα έχουν ψυχιατρική κατεύθυνση, αφού εκεί θα κλείνονται βασικά παλαβοί αριστεροί. Η θεραπεία τους θα κυμαίνεται μεταξύ της λύσης του "Κουρδιστού Πορτοκαλιού" και αυτής της "Φωλιάς του Κούκου". Για τους αμετανόητους θα παραμένουν πάντα ακροβολισμένοι έξω από κάθε στρατόπεδο ελεύθεροι σκοπευτές, το αγαθοποιό έργο των οποίων θα επαινούν και επικοινωνούν φιλελεύθεροι στοχαστές στη πλατιά μάζα των δημοκρατών πολιτών.

Η επιστημονική προσέγγιση της κρίσης. Της Ιωάννας Σωτήρχου

Kάθε χρόνο βγαίνουν από τα πανεπιστήμια στην αγορά εργασίας περίπου 80.000 νέοι αναζητώντας δουλειά, για να απορροφηθούν μόλις οι μισοί. Οι υπόλοιποι 40.000 μένουν άνεργοι. Όπως υπολόγισε ο καθηγητής Οικονομικών και Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σάββας Ρομπόλης όταν έφταναν να γίνουν περίπου 160.000, κάθε τέσσερα χρόνια δηλαδή, γίνονταν αθρόες προσλήψεις στις ΔΕΚΟ.  Δεν είναι τυχαίο ότι οι προσλήψεις συνέπεπταν με την προεκλογική περίοδο ενώ ακριβώς το ίδιο διάστημα αυξανόταν και η τιμή του βαμβακιού. Συνταγή χρεωκοπίας; Ο καθηγητής έτσι δικαιολόγησε την υπεραπασχόληση στις ΔΕΚΟ, την υπερτιμολόγηση των ακριβών και χαμηλής ποιότητας υπηρεσιών αποτυπώνοντας εν τέλει τη ρίζα του πελατειακού συστήματος και ενός πολιτικού συστήματος σε κρίση πολύ πριν το μνημόνιο και την Τρόϊκα.

Κλειστή φιλοξενία

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση οι ευρωπαϊκές αρχές παρακολουθούν την πρόοδο που πραγματοποιεί η τοπική κυβέρνηση του προτεκτοράτου στη διαχείριση απορριμμάτων. Ο ιθαγενής πληθυσμός της αποικίας έχει αγκαλιάσει με ζήλο το πρόγραμμα εξαγωγής σκουπιδιών και αποβλήτων στους γενναιόδωρους Γερμανούς ευεργέτες. Και παρ’ όλο που οι ιθαγενείς καταναλώνουν λιγότερα από ποτέ, πασχίζουν φιλότιμα να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους σε προϊόντα αφόδευσης και κατά κεφαλήν σκατά, περνώντας αρκετές ώρες της μέρας καθισμένοι στη λεκάνη της τουαλέτας.
Το πεδίο, όμως, στο οποίο ζήλος των τοπικών αρχών εκπλήσσει τους επιτηρητές είναι η διαχείριση των ανθρώπινων απορριμμάτων. Αρχής γενομένης από τους παράνομους μετανάστες, υπέρ των

Μια εφιαλτική επιστροφή του κράτους πρόνοιας μέσα από ένα φιλελεύθερο ντελίριο για την μετανάστευση

Του Πέτρου Σταύρου
Και να που το κράτος πρόνοιας επιστρέφει. Μπορεί τα ασφαλιστικά ταμεία να καταρρέουν, μπορεί οι μισθοί να καταβαραθρώνονται, μπορεί τα επιδόματα ανεργίας να γίνονται φιλοδωρήματα, μπορεί το ΕΣΥ να διαλύεται, μπορεί η παιδεία να πτωχεύει• μην ανησυχείτε, όμως, το κράτος πρόνοιας είναι εδώ και θα συμβάλει, εκ νέου, στο νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό. 
Το νέο σούπερ - ντουπερ κράτος πρόνοιας της πανίσχυρης μνημονιακής σύμβασης, της οποίας η λήξη μετατίθεται στα ακρότατα όρια του καπιταλιστικού ορίζοντα, συνδυάζει μια φιλελεύθερη αξία με δύο έννοιες - μια χωροταξική – πολεοδομική και μια πολιτική: Rethinking Athens – Rethinking Apartheid.

Νόαμ Τσόμσκι: Δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης

1. Η τεχνική της διασκέδασης
 Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ενός...
αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομία, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με

Ο ακροδεξιός της διπλανής πόρτας

Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις πάνω από 15% των Ελλήνων δηλώνουν πως θα ψηφίσουν ένα από τα τρία κόμματα που εκφράζουν στον ένα ή τον άλλο βαθμό εθνικιστικές και κυρίως φοβικές έναντι του άλλου απόψεις. Αν σ’ αυτούς προσθέσουμε και πολλούς που διαχέονται στα δυο μεγάλα κόμματα και στα μικρότερα-πλην αυτό της ΔΗΜΑΡ- καθώς και τις απαντήσεις που δίνουν σ’ ερωτήσεις του τύπου ποιοι είναι υπεύθυνοι για την κρίση ή ακόμη στις ερωτήσεις της λεγόμενης εθνικής ταυτότητας, τότε φαίνεται πως περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες είναι φορείς μια εθνικιστικής και φοβικής ταυτότητας. Θα προσπαθήσω να δείξω πως τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, αφού αυτή η ταυτότητα έχει προπολιτικά και όχι πολιτικά χαρακτηριστικά, στο βαθμό που αποκτάται στα σχολεία της απολιτικότητας και του μίσους κατά της γνώσης και όχι σ’ αυτά του πολιτικού ενδιαφέροντος.

Συντηρητικοί Μαρξιστές (Α' μέρος)


 του Γιάνη Βαρουφάκη Σχόλια

Μετά τους Δεσμευμένους Ελευθεριάζοντες και τους Συνθηκολογημένους Κευνσιανούς (βλ. εδώ για το Μέρος Β), σήμερα ήρθε η σειρά των εγχώριων μαρξιστών που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έκαναν τον Καρλ Μαρξ να βγει από τα ρούχα του – ακριβώς όπως οι Δεσμευμένοι Ελευθεριάζοντες θα εκνεύριζαν τον γκουρού τους Friedrich von Hayek, και οι Συνθηκολογημένοι Κευνσιανοί τον John Maynard Keynes.
Πριν προχωρήσω, επιτρέψτε μου να θυμίσω τον σκοπό αυτών των τριών άρθρων: Να εξετάσουν κατά πόσον οι έλληνες διαμορφωτές της κοινής γνώμης (πολιτικοί, επιστήμονες, σχολιαστές) είναι

Ισπανία: Μια μεγάλη απεργία με ξύλο, συλλήψεις, φωτιές

Τρεις μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι και μόλις την παραμονή της ανακοίνωσης των νέων σκληρών μέτρων λιτότητας, τα ισπανικά συνδικάτα αντέδρασαν στα σχέδια μιας εργασιακής μεταρρύθμισης με πολλές ομοιότητες με τη δική μας με μια μεγάλη απεργία. Σε αντίθεση με την περιορισμένη συμμετοχή και τον ειρηνικό χαρακτήρα της εργατικής απεργίας που έγινε στην Πορτογαλία την περασμένη βδομάδα, η συμμετοχή των Ισπανών εργαζόμενων στη χτεσινή γενική απεργία που κήρυξαν τα συνδικάτα τους ήταν συντριπτική και συνοδεύτηκε από εκτεταμένα επεισόδια, οδομαχίες με την αστυνομία, σκληρή καταστολή, φωτιές και δεκάδες συλλήψεις.
«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη περικοπή εργατικών δικαιωμάτων από τότε που θυμόμαστε. Θα πρέπει

Πολλαπλά Επίπεδα

Του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Παρασκευή 23/3: συμπόνια και πολιτική
Διαβάζω αυτό τον καιρό το εξαιρετικά διεισδυτικό βιβλίο της Μάρθας Νυσμπάουμ (Upheavals of Thought: the intelligence of emotions, Cambridge, 2001) για τη νοημοσύνη των συναισθημάτων. Έχω φτάσει στο σημείο που αναλύει το συναίσθημα της συμπόνιας. Κατά τη Νυσμπάουμ, η συμπόνια συνήθως βασίζεται σε μια αξιολόγησή μας για κάτι σοβαρό που γίνεται σε κάποιο πρόσωπο, για το οποίο έχουμε λόγους να μην αδιαφορούμε, και χωρίς αυτό το πρόσωπο να έχει κάνει κάτι που να προκάλεσε το γεγονός. Ως παράδειγμα αναφέρεται στην επιτυχημένη πολιτική ρητορική του Φράνκλιν Ρούσβελτ κατά τη δεκαετία του τριάντα. Ο Ρούσβελτ ήθελε, και κατάφερε εν πολλοίς, να πείσει τους αμερικάνους ότι η μεγάλη ύφεση έπεσε πάνω στο κεφάλι τους χωρίς να φταίνε σε τίποτε. Η ίδια η αγγλική λέξη depression (ύφεση) παραπέμπει σε μεγάλες φυσικές

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Καλά ο Πρετεντέρης είσαι;

Του Γιώργου Πιέρρου
¨Βροντάει ο Όλυμπος¨ είναι ο τίτλος του σαφώς ειρωνικού άρθρου του Γιάννη Πρετεντέρη προς την αριστερά, με αφορμή το μεταναστευτικό ζήτημα στα ¨Νέα¨. Κάνει λόγω για μια ιδιότυπη συμφωνία κατά των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών από τον ¨Ριζοσπάστη¨ και την ¨Αυγή¨. Στο σημείο αυτό αναρωτιέται κανείς γιατί ο κύριος Πρετεντέρης τόσο καιρό δεν έκανε καμία αναφορά για την ιδιότυπη συμφωνία του συνόλου του λεγόμενου ¨αστικού τύπου¨ για την επιτυχία των συνταγών λιτότητας που επέβαλαν τα διαρκή μνημόνια, την στιγμή που οι αριθμοί και όχι η ¨ανεύθυνη αριστερά¨ αποδεικνύουν την παταγώδη αποτυχία τους, ενδεικτικά το 2011, το 30% του πληθυσμού στερήθηκε βασική υγειονομική περίθαλψη, το Α.Ε.Π. μειώθηκε κατά 6,9%, η ανεργία άγγιξε το 21% και στους νέους εκτοξεύτηκε στο 51% παρά τη διαρκή περικοπή των

Σαν σήμερα οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα ο Νίκος Μπελογιάννης

«Η πληγή μας μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, το ίδιο κι η πίστη μας./ Θα φέρουμε την κληρονομιά σου στους ώμους μας,/ ως την πόρτα του ήλιου, Μπελογιάννη. Καλημέρα αδέρφια μου./ Καλημέρα ήλιε / Καλημέρα κόσμε./ Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά/ πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.» Γ. Ρίτσος «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο»
Στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ ο Νίκος Μπελογιάννης, με τρεις συντρόφους του - Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση -, στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, στο Γουδί και εκτελούνται δια τυφεκισμού.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915. Από παιδική ηλικία γαλουχήθηκε με τα ιδανικά του κομμουνισμού και από νωρίς, στα φοιτητικά του κιόλας χρόνια, στη Νομική Αθηνών,

"Εξαφάνισαν" το αρχείο για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Της Μιχαλούς

Ακούει κανένας εισαγγελέας ρε παιδιά… Εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας τα αρχεία των Γερμανικών αποζημιώσεων και δεν παρεμβαίνει κανείς από τη δικαιοσύνη για να εξιχνιάσει το τεράστιο εθνικό σκάνδαλο… Το νέο αυτό έγκλημα κατά της χώρας μας!!!
Την ανακάλυψη αυτή την έκανε ο νέος τσάρος της οικονομίας και «σωτήρας» μας Φίλιπος Σαχινίδης ο οποίος τόνισε μέσα στη Βουλή,  χωρίς αιδώ, τα εξής: «Δεν έχουμε κανένα στοιχείο στο υπουργείο Οικονομικών ούτε για το δάνειο ούτε για τις αποζημιώσει λέει  ο Φίλιππος Σαχινίδης και συνεχίζει... Δεν υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα στοιχεία. Ρώτησα να με ενημερώσουν οι υπηρεσίες αν υπάρχουν κάποια στοιχεία για τις απαιτήσεις της Ελλάδας, αλλά δεν προέκυψε κάτι. Κάποτε υπήρχε ένα τμήμα και ένα αρχείο που αφορούσε

Μετανάστη πιάνεις, χρυσάφι γίνεται

Η Ελλάδα είναι το σύνορο της Ευρώπης. Όταν πρόκειται για λαθρομετανάστες βέβαια. Γιατί όταν πρόκειται για απειλή από εξωευρωπαϊκούς παράγοντες (π.χ. Τουρκία) η Ελλάδα δεν είναι το σύνορο της Ευρώπης. Τότε γίνεται μια χώρα που πρέπει να αγοράζει γερμανικά και γαλλικά όπλα για να προστατεύσει τον εαυτό της. Ακόμη και αν αυτά είναι υποβρύχια που γέρνουν.
Στη χώρα ζουν εκατομμύρια μετανάστες. Οι πρώτοι μάλιστα είχαν έρθει όταν ο Αντώνης Σαμαράς, που σήμερα ανακαλύπτει τους «εθνικούς» φόβους της λαθρομετανάστευσης, είχε ανοίξει τα σύνορα για να μπουν μετανάστες χωρίς έλεγχο, καταγραφή και νομιμοποίηση. Αυτή η μεταναστευτική πολιτική ταλαιπώρησε δεκαετίες την Ελλάδα. Και γέμισε τις τσέπες όσων πουλούσαν βίζες και χαρτιά ελληνοποίησης.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΕΞΩΘΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ «ΑΠΟΙΚΙΟΠΟΙΗΣΗ»

ΟΜΗΡΗ Η ΧΩΡΑ ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ!
Α. Μέρκελ, Γιούνκερ και Σόϊμπλε με βομβαρδισμό πρόσφατων δηλώσεων τους αναγνώρισαν ευθέως ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα συνιστούσε «ανυπολόγιστη καταστροφή» για την τελευταία, πράγμα που πιθανότατα θα επέφερε μέχρι και τη διάλυσή της.
 Το συμπέρασμα της ομολογίας είναι προφανές: Η Ελλάδα διαθέτει ένα «ατομικό όπλο», που, αν το χρησιμοποιήσει, μπορεί να πλήξει θανάσιμα τα Γερμανικά ζωτικά συμφέροντα και την ίδια την αγία Γερμανική νομισματική αυτοκρατορία.
Αυτό το «ατομικό όπλο» είναι η αποχώρηση της χώρας μας από την ευρωζώνη.
Διάφοροι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί κύκλοι, παίρνοντας αφορμή από τις ως άνω ομολογίες,

Πολιτική πόλωση ή κοινωνικός διχασμός; / Επιστροφή στη δεκαετία του ’60;

Ένας μεταδοτικός ιός φαίνεται να εξαπλώνεται ταχύτατα στο μπλοκ των «αστικών δυνάμεων». Το «φάντασμα του κομμουνισμού» πλανιέται πάνω από τα επιτελεία της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, ωθώντας τούς μέχρι χθες θιασώτες του «πολιτικού πολιτισμού» (που κυριάρχησε ως στερεότυπο για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια) να καταφεύγουν στο πολιτικό λεξιλόγιο της προδικτατορικής δεξιάς.
Ο ΛΑΟΣ σε ειδική αποστολή
Τον ρόλο του ξενιστή για την εισβολή του «αντικομμουνιστικού ιού» στο πολιτικό σώμα έπαιξε τα τελευταία δύο χρόνια ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος «προειδοποιεί» συστηματικά πως πρέπει να ξεχάσουμε τα κόμματα όπως τα ξέραμε. «Ο λαός πρέπει να διαλέξει κομμουνισμό-σταλινισμό ή

Κανίβαλοι σε αμόκ!

του Ν. Μπογιόπουλου
Μέχρι τώρα μιλούσαμε για πολιτικό«κανιβαλισμό».
Να όμως που από δω και πέρα, μπροστά στο μέγεθος της αγριότητάς τους, ακόμα και οι λέξεις έφτασαν να χάνουν το νόημά τους.
Ούτε η «αναλγησία»,
ούτε η «απανθρωπιά»,
ούτε ο «μισανθρωπισμός»,
τίποτα πια, κανένας όρος δεν μπορεί να «χωρέσει» τα «έργα» τους.
Δεν υπάρχει ορισμός για να περιγράψει την ταξική τους βαρβαρότητα.
Οι λέξεις δεν επαρκούν για να περιγραφούν τα πεπραγμένα τους.
*
Διαβάστε, λοιπόν, και φρίξτε:
Πριν δυο βδομάδες, στις 14 Μάρτη 2012, η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, διά του υπουργείου

To καράβι γέμισε! Του Γιώργου Στάμκου

«Όταν η σωσίβια λέμβος είναι γεμάτη, και χιλιάδες θύματα ενός ναυαγίου ζητούν απελπισμένα βοήθεια, μοιάζει πολύ σκληρό το ότι δεν μπορείς να τους πάρεις όλους. Και όμως, είναι πιο ανθρώπινο να τους προειδοποιήσεις ότι δεν πρέπει να έχουν ψεύτικες ελπίδες και να φροντίσεις να σώσεις τους ανθρώπους που βρίσκονται ήδη μέσα στη βάρκα». Εκπρόσωπος της ελβετικής κυβέρνησης, εξηγώντας την απόφαση της ουδέτερης Ελβετίας να κλείσει στα τέλη του 1942 τα σύνορά της και να σταματήσει να δέχεται Εβραίους πρόσφυγες από τη ναζιστική Γερμανία. Η Ελβετία δέχθηκε μόλις 16.400 πρόσφυγες. Οι υπόλοιποι κατέληξαν στο Άουσβιτς και στο Νταχάου.

Ξεχάστε την Oικονομία, προτεραιότητα έχει η Aσφάλεια!Η άνοδος της νεοναζιστικής «Χρυσής Αυγής» ανησυχεί τα δύο μεγάλα «αστικά μνημονιακά

Ο Γιάννης του «Κ»

Του Γιάννη Αλμπάνη
Θα πρέπει να το θυμίζουμε συνεχώς –ακόμα και σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές. Ο σύντροφος μας Γιάννης Μπανιάς (και οποιοσδήποτε άλλος δηλαδή) δεν έφυγε, ούτε αποδήμησε, ούτε ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι, ούτε τίποτα τέτοιο. Ο Γιάννης πέθανε. Έτσι ξερά και καθόλου παρηγορητικά. Γιατί εμείς πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει «μετά», πως ό,τι είναι να το κάνουμε πρέπει να το κάνουμε εδώ και τώρα, κι ότι δεδομένης της απουσίας μιας άλλης, καλύτερης ζωής, με ξανθά παχουλά αγγελούδια και βουνά από πιλάφι, θα πρέπει να αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να κάνουμε καλύτερη και δικαιότερη αυτήν την πραγματική ζωή τη μία και μόνη που υπάρχει.
Ο Γιάννης Μπανιάς αφιέρωσε τη ζωή του σ’ αυτόν τον σκοπό. Και τώρα που έφτασε η ώρα του (δυστυχώς πρόωρου) απολογισμού, από αυτήν την αφετηρία θα πρέπει να ξεκινάνε οι αποτιμήσεις

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Ας τρομοκρατήσουμε εμείς τους τρομοκράτες!


ΡΕΝΑ ΔΟΥΡΟΥ
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιχείρηση καλλωπισμού της πραγματικότητας, από αυτές των οποίων το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα κατέχει σε βάθος το μυστικό. Αναφέρομαι στις κάλπες που στήθηκαν, υπό τις τυμπανοκρουσίες μεγάλων ΜΜΕ, σε όλη τη χώρα, προκειμένου να εκλεγεί ο… μοναδικός υποψήφιος διάδοχος του Γιώργου Παπανδρέου, ο μέχρι πρότινος υπουργός Οικονομικών Βαγγέλης Βενιζέλος.
Κάλπες των οποίων το αποτέλεσμα – το οποίο εκθείασε όχι μόνο ο άμεσα ενδιαφερόμενος, αλλά και όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος, ενώ έσπευσαν να χαιρετίσουν και αρκετά από εκείνα τα στελέχη που είχαν αποστασιοποιηθεί κατά την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου – δεν θύμιζε δημοκρατικό κόμμα, αλλά μάλλον… καθεστώτα Τσαουσέσκου ή Μουμπάρακ.
97,33%! Το ποσοστό του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ θα προκαλούσε γέλιο αν δεν είχαν προηγηθεί οι

ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΔΩΡΕΑΝ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ!

ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ!

Μια τραγική κατάσταση έχει διαμορφωθεί ως συνέπεια των πολιτικών που εφαρμόζονται εδώ και δύο χρόνια στο χώρο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και συγκεκριμένα του φαρμάκου. Ο λεγόμενος «εξορθολογισμός» της φαρμακευτικής δαπάνης πλήττει με τον πιο απάνθρωπο τρόπο τις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως είναι οι χρόνια πάσχοντες, οι οποίοι από το 0%, στη συμμετοχή της αγοράς των φαρμάκων τους από τα ιδιωτικά φαρμακεία, πήγαν στο 10%!
Σύμφωνα με καταγγελία των μελών συλλόγων με χρόνια νοσήματα, στο ΦΕΚ (497 / 28.2.2012) αναφέρεται ότι δωρεάν θα παρέχονται όλα τα φάρμακα εφόσον τα προμηθεύεται κάποιος από τα δημόσιο νοσοκομεία και τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.

Στην ταινία...

Του Ρούσου Βρανά
Στην ταινία...
... «Πολεμικά παιχνίδια» πρωταγωνιστεί ένας χάκερ που αρχίζει να παίζει το παιχνίδι «Παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος» με ένα σούπερ κομπιούτερ στο οποίο έχει ανατεθεί ο έλεγχος του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου. Το παιχνίδι προτρέπει τον σούπερ κομπιούτερ, που είναι προγραμματισμένος να κερδίζει παιχνίδια, να αποσπάσει από το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας την άδεια να εξαπολύσει πυρηνική επίθεση στη Σοβιετική Ενωση ώστε να κερδίσει το παιχνίδι. Ο χάκερ και ο καθηγητής που έχει προγραμματίσει τον σούπερ κομπιούτερ αντιλαμβάνονται πως ο μόνος τρόπος για να αποτρέψουν την επίθεση είναι να τον «διδάξουν» ότι δεν υπάρχει τρόπος για να βγει κανείς κερδισμένος από έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο. Και ότι οι άνθρωποι που σχεδίασαν το παιχνίδι νομίζοντας ότι ένας τέτοιος πόλεμος θα μπορούσε να κερδηθεί απλώς παραλογίζονταν. Αφού ανατρέχει σε χιλιάδες σενάρια επίθεσης, το σούπερ κομπιούτερ

Και «στρατόπεδα» και επιχειρήσεις «σκούπα» σε... διαμερίσματα

Ένα περίπου μήνα πριν τις εκλογές, η κυβέρνηση αποφασίζει να «λύσει» το πρόβλημα της μετανάστευσης. Εκτός από τα 30 κέντρα κράτησης μεταναστών σε όλη τη χώρα που ανακοίνωσε, αρχίσουν από σήμερα και εντατικές επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ. για τη σύλληψη μεταναστών που δεν διαθέτουν έγγραφα εισόδου και παραμονής.
Μάλιστα, για το σκοπό αυτό, από τη Δευτέρα η ομάδα ΔΙΑΣ της Άμεσης Δράστης ενισχύεται με χίλιους νέους αστυνομικούς.
 Η απόφαση για την επιχείρηση «σκούπα» ελήφθη σε σημερινή σύσκεψη που έγινε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής και στην οποία πήραν μέρος η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της ΕΛΑΣ. Όπως έγινε γνωστό οι επιχειρήσεις δεν θα έχουν τα χαρακτηριστικά όσων

Πέθανε ο Γ. Μπανιάς, ιστορικό στέλεχος της αριστεράς

Πέθανε σε ηλικία 73 ετών, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν ο βετεράνος ηγέτης της ανανεωτικής αριστεράς και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπανιάς.
Ο Γιάννης Μπανιάς γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της 'Αρτας το 1939, υπήρξε στέλεχος της προδικτατορικής Αριστεράς, είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική στάση στα χρόνια της Χούντας, είχε συλληφθεί και είχε βασανιστεί.
Έντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού

Αγώνας κοινωνικής επιβίωσης

Πάλι μαθαίνουμε την αλήθεια για τη χώρα μας από το εξωτερικό! Η χθεσινή συζήτηση στην Ευρωβουλή, με την παρουσία της τρόικας, αλλά και η έκθεση του ΟΟΣΑ, υπήρξαν αποκαλυπτικές για την κρυφή ατζέντα των εκλογών. Οι τροϊκανοί διεμήνυσαν ότι η ελεύθερη πτώση μισθών και συντάξεων είναι αναγκαία και θα συνεχιστεί, ώστε το επίπεδο μισθών να αντιστοιχηθεί με εκείνο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, δηλαδή από 150 έως 350 ευρώ τον μήνα!
Πρόκειται για δέσμευση που ισοδυναμεί με νέο πακέτο περικοπών (περίπου 11,5 δισ. ευρώ για την επόμενη τριετία), λεηλασία του κοινωνικού κράτους, με πιθανή τη χρεωκοπία νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων. Και την ίδια ώρα ο αριθμός των ανέργων θα εκτιναχθεί ίσως και πάνω από 1,6 εκατ., συμπληρώνοντας το κάδρο της ανθρωπιστικής καταστροφής.

Χυδαία επίδειξη δύναμης

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Καθώς η Ελλάδα βαδίζει προς τις εκλογές χρεοκοπημένη, εξοργισμένη και μπερδεμένη, αλλά με ιλαροτραγικές επαγγελίες για ανάπτυξη, ένας απίστευτος ορυμαγδός εκβιασμών, ψευδών και επιχειρούμενων – πραγματικών ή όχι, αδιάφορο – υποσχέσεων για φθηνιάρικα ρουσφέτια πλημμυρίζει την επικαιρότητα. Στο επίκεντρο των εκβιασμών η απειλή εξόδου από το ευρώ, για την οποία η Wall Street Journal βλέπει ως πιθανό «αντιστάθμισμα» τη βεβαιότητα των Ελλήνων για την επόμενη χρεοκοπία.
Όμως τα πράγματα ποτέ δεν είναι άσπρο και μαύρο – ακόμη και όταν, στην περίπτωσή μας, η μεγάλη πλειονότητα, στις δημοσκοπήσεις, εξακολουθεί να επιθυμεί την παραμονή στην ευρωζώνη. Στην πολιτική οι εκβιασμοί, αν δεν πατάνε σε στέρεο έδαφος, είναι προβληματικοί.
Ως εκ τούτου δεν στερείται σημασίας το γεγονός ότι η ευρωζώνη δείχνει να μην πατάει καλά στα

Ο Ράιχενμπαχ και η Αριστερά στο ίδιο σταυροδρόμι – Του Γρηγόρη Ρουμπάνη

Μεταξύ δημοσκοπικής έκρηξης και κατακερματισμού, η Αριστερά εμφανίζεται ανέτοιμη ή απρόθυμη να αναλάβει ιστορικές ευθύνες και κάθε πόλος της επανακαθορίζει τα διακυβεύματά του.
Το ερώτημα αυτό προβάλλει ενώπιον της κάλπης ο Αλέξης Τσίπρας, στον οποίο ωστόσο η Ιστορία προβάλλει ένα άλλο ερώτημα, εξίσου κρίσιμο: είναι έτοιμη η Αριστερά να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, όμοιο μ’ εκείνο στο οποίο βρέθηκε πριν από εξήντα οκτώ χρόνια, με την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς κατακτητές;
Προφανώς η πρόκληση θα ήταν ισχυρότερη, αν η Αριστερά βρισκόταν ενωμένη ενώπιον της, και συγκροτημένη διεκδικούσε την ευθύνη για την αλλαγή πορείας από την εξαθλίωση στην ανάπτυξη και την προκοπή. Όμως δεν είναι. Μπορεί στο σύνολό της να διεκδικεί ποσοστά που φλερτάρουν με

Η Αριστερά πρέπει να ξαναβρεί το πάθος της

Συνέντευξη της Τζίνας Πολίτη στους Λουδοβίκο Κωτσονόπουλο και Βαγγία Λυσικάτου

Στο έργο σας αντιμετωπίζατε πάντοτε τη λογοτεχνία και τη μελέτή της ως πολιτική πράξη. Τελικά πώς συνδέεται η λογοτεχνία με την πολιτική;
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μορφή λόγου που να είναι αυθύπαρκτη, είτε αυτός είναι ο λόγος της λογοτεχνίας, είτε της ιατρικής, είτε ο πολιτικός λόγος. Εντός ενός συγκεκριμένου ιστορικού πλαισίου, οι λόγοι αυτοί είναι διασυνδεδεμένοι. Μπορούμε να δούμε αυτή τη  γραμμή σκέψης μέσα από τον τρόπο που εννοιολογεί ο Φουκώ την επιστήμη.
Είναι δυνατόν βέβαια να μελετήσουμε το λογοτεχνικό έργο και ως κάτι αυθύπαρκτο, αν επικεντρωθούμε λόγου χάρη στη χρήση των δομών του λογοτεχνικού έργου, την αφηγηματολογία για παράδειγμα. Όμως και εκεί, αν ξεφύγουμε από μια αυστηρή στρουκτουραλιστική ανάλυση, θα

Ελλάδα. Tο πρώτο θύμα της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Του Γιάννη Μακριδάκη

"Όσοι από σας γνωρίσατε και θαυμάσατε το ελληνικό τοπίο, ξεχάστε το. Η Ελλάδα αποτελεί πλέον το εργοστάσιο της Ευρώπης" η "Les Echos"*, μία από τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία οικονομικές εφημερίδες της Γαλλίας, δημοσίευσε την ανοιχτή επιστολή του έλληνα συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη προς τους Ευρωπαίους, με τίτλο: "Ελλάδα. Tο πρώτο θύμα της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας", γνωστοποιώντας τις συνθήκες των πολιτικών ανάπτυξης που η Ευρώπη σχεδιάζει - εφαρμόζει αρχικά στη χώρα μας, ζητώντας την αντίδραση τους. H επιστολή έχει μεταφραστεί από εθελοντές στα Γερμανικά, Ισπανικά,

Θέμης Τζήμας: Κάγκελα παντού…

Κάτι πάει πολύ στραβά με τη δημοκρατία στη χώρα μας…
 Με μια μονοκονδυλιά καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο.
 Οι παρελάσεις στις εθνικές επετείους γίνονται πριβέ τελετουργίες προς τέρψιν της πολιτικής ελίτ, όπως στις λατινοαμερικανικές μπανανίες των προηγουμένων δεκαετιών.
 Μετανάστες απεργοί πείνας αναγορεύτηκαν απειλή κατά της δημόσιας τάξης και εκβιαστές, από υπουργούς.
 Οι διαδηλώσεις διαλύονται προληπτικά με το που φτάνουν στο Σύνταγμα και πλέον κατ’ ουσίαν απαγορεύονται οι συναθροίσεις μπροστά από τη Βουλή, αφού όποτε γίνουν πνίγονται στα χημικά.
 Οι κουκουλοφόροι κάνουν απροκάλυπτα παρέα με τις δυνάμεις καταστολής και κανείς από την πολιτική και υπηρεσιακή ηγεσία δε δίνει δεκάρα, παρά τις επανειλημμένες αποδείξεις.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

28 Μαρτίου 1969: Δήλωση Σεφέρη κατά της χούντας

Ο Γιώργος Σεφέρης στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας είχε επιλέξει τη σιωπή και την άρνηση να δημοσιεύει δουλειά του στην Ελλάδα. Δύο χρόνια πριν το θάνατό του, στις 28 Μαρτίου 1969, αποφασίζει να μιλήσει για πρώτη φορά δημόσια. Η δήλωσή του κατά της χούντας στο BBC έκανε μεγάλη αίσθηση και ο Σεφέρης παύτηκε από πρέσβης επί τιμή, ενώ του απαγορεύτηκε και να κάνει χρήση του διπλωματικού του διαβατηρίου.

Ακολουθεί η δήλωση:
«Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦ τόπου. Προσπάθησα ἄλλοτε νὰ τὸ ἐξηγήσω. Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας. Ἔτσι,

Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί μένουν φτωχοί

Νέα στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν ολοένα και πιο κραυγαλέο χάσμα μεταξύ των εισοδημάτων των πλουσίων και των υπολοίπων -και την απελπισμένη ανάγκη που υπάρχει να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα αυτό. Η διαμορφούμενη κατάσταση μοιάζει εξωφρενική ακόμα και για μια χώρα που θεωρείται -κι είναι- εξοικειωμένη με την εισοδηματική ανισότητα.
Το 2010, μια χρονιά όπου η χώρα (ΗΠΑ) συνέχισε να ανακάμπτει μετά την ύφεση, το ιλιγγιώδες 93% του πρόσθετου εισοδήματος που παρήχθη σε σχέση με το 2009, γύρω στα 288 δις, τα καρπώθηκε το 1% των πλουσιότερων φορολογουμένων, με ετήσιο εισόδημα τουλάχιστο 352,000 δολαρίων. Το ποσό αυτό αντιπροσώπευσε μέση εισοδηματική αύξηση της τάξης του 11.6% στα νοικοκυριά αυτά.

Έντεκα παράγραφοι για την Ανανέωση

Του Στέλιου Παππά
Οι επαναστάτες δεν είναι ούτε σταυροφόροι, ούτε στρατοκράτες, ούτε θρησκευόμενοι, ούτε μασόνοι. Δεν ανήκουν σε καμιά κατηγορία φανατικών δογματικών. Οι επαναστάτες, με τη δράση και τα μηνύματα τους, οφείλουν να ενώνουν τον λαό και να τον καθιστούν πρωταγωνιστή και εγγυητή των εξελίξεων. Οφείλουν, σε αντίθεση με όλους αυτούς, να αναδεικνύουν τις αξίες της πανανθρώπινης ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της φιλίας ανάμεσα στους λαούς, έστω κι αν αυτό έχει πολλές φορές βαρύ τίμημα.
Η Ανανέωση του Κομμουνιστικού και Αριστερού κινήματος αποτέλεσε και αποτελεί μια διαρκή προσπάθεια να αντιστοιχηθεί η πολιτική και η στρατηγική του με τις σύγχρονες ανάγκες, αλλά  και να αναβαθμιστούν, να γίνουν κτήμα των λαών, οι διαχρονικές αξίες που θεμελιώνουν έναν πολιτισμό  που να εγγυάται την πανανθρώπινη απελευθέρωση.   

Η αποχώρηση Πάγκαλου είναι τεράστιο κενό…

ecoleft

Συνθηκολογημένοι Κεϋνσιανοί (μέρος Β')

Η Ισχύς της Προφητείας
Η ομορφιά της αρχαίας μυθολογίας οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στον τρόπο με τον οποίο οι προφητείες αποκτούν εξουσία επί των ανθρώπων. Για παράδειγμα, αν ο Βασιλιάς της Θήβας δεν είχε πιστέψει την προφητεία ότι ο αγέννητος ακόμα γιος του κάποια στιγμή θα τον σκότωνε, ο Οιδίποδας ούτε Οιδίποδας θα λεγόταν ούτε και θα σκότωνε τον πατέρα του πάνω σε έναν καυγά σε μια διασταύρωση, όπου βέβαια δεν τον αναγνώρισε ως πατέρα του εξ αιτίας της... προφητείας. Η προφητεία, την ώρα που γίνεται πιστευτή, αλλάζει τον κόσμο και «γεννά» τα γεγονότα που προφητεύει.
Το ίδιο συμβαίνει, ισχυρίζεται ο Keynes, σε μια οικονομία, ιδίως στον Καιρό της Κρίσης: Αν οι περισσότεροι επιχειρηματίες πιστέψουν ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα (η ζήτηση θα προκύψει) τότε τα πράγματα θα βελτιωθούν (καθώς η αισιοδοξία τους θα φέρει τις επενδύσεις που θα

Σταθερότητα και περιπέτειες

Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου
Δεν είναι πως δεν το ξέραμε, αλλά στο άρθρο του της περασμένης Κυριακής, ο Γ. Πρετεντέρης το συνοψίζει ιδανικά: «Αν το ερώτημα είναι η οικονομία, τότε τα δύο μεγαλύτερα κόμματα κινδυνεύουν να υποστούν συντριβή. Αν, όμως, το βασικό ερώτημα που θα επικρατήσει είναι η σταθερότητα της χώρας, τότε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα βρεθούν από κοινού σε πλεονεκτική θέση». Συνεχίζει ο ίδιος, σε περίπτωση που δεν καταλάβαμε: «[Ο λαός] κινείται σταθερά ανάμεσα σε δύο αντίθετους πόλους συναισθημάτων: από τη μία πλευρά ένας πόλος φόβου και ανασφάλειας, από την άλλη ένας πόλος οργής και απόρριψης. Είναι προφανές ποιον ευνοεί η μία ή η άλλη εκδοχή της εκλογικής ατζέντας».
Όλο κι όλο που περιγράφει ο Μακιαβέλης του «Συγκροτήματος» δεν είναι παρά η γραμμή που υλοποιούν καθημερινά εφημερίδες, τηλεοράσεις και εκπρόσωποι των κυρίαρχων κομμάτων: Φόβος εναντίον Οργής. Αν όμως όσα γράφει σημαίνουν κάτι για μας και για το πώς θα πορευτούμε ενόψει εκλογών, αυτό κατά τη γνώμη μου βρίσκεται λίγο πιο πέρα από το προφανές – ότι δουλειά μας στις

Η αντιαριστερή προπαγάνδα «αναζωπυρώνει τους διχασμούς του εμφυλίου πολέμου»

Ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης είναι ένας συντηρητικός πολίτης, μια προσωπικότητα του αστικού κόσμου, ένας σερ. Οι διαφορές του με την Αριστερά είναι γνωστές. Γι' αυτό έχουν αξία οι προειδοποιήσεις που απηύθυνε την περασμένη Τρίτη μιλώντας σε εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο.

Είπε, μεταξύ άλλων, ο κ. Μαρκεζίνης: "Τα συντονισμένα κατεστημένα που κυβερνούν τη χώρα επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τις επερχόμενες εκλογές για να διαιωνίσουν το στάτους κβο". Περιέγραψε μάλιστα παραστατικά τα κατεστημένα της διαπλοκής: "Οι πολιτικοί που έλαβαν πολύτιμη βοήθεια από ευάριθμους (άπληστους, λένε πολλοί) τραπεζίτες και επιχειρηματίες, οι οποίοι

Ανυπεράσπιστοι στη παρακμή

Της Μιχαλούς
Εντωμεταξύ η τρόικα… συνεχίζει το χαβά της για τη ριζοσπαστική λιτότητα εν μέσω ύφεσης. Επιμένει σε μείωση του κατώτατου μισθού και στις περικοπές θέσεων των δημοσίων υπαλλήλων, κάτι στο οποίο αντιτίθενται ακόμη και αυτές οι ενώσεις των εργοδοτών, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για περαιτέρω πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Και έρχονται τα στοιχεία να μιλήσουν για άλλη μια φορά για το πακετάκι που μας έχουν φορέσει. Σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων ανθρώπων οι άνεργοι υπολογίζονται στους 1 200 000 έως και 1 300 000 ενώ  περίπου 500 000 άτομα  διατηρούν μεν τη θέση εργασίας τους αλλά είτε δεν αμείβονται είτε πληρώνονται ελάχιστα. Αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως καθυστέρηση έως και 5  μήνες καταβολής των μισθών του καθώς και δυσκολίες να ενταχθούν

Ο Χένρι Φορντ...

Του Ρούσου Βρανά
Ο Χένρι Φορντ...
... δεν έμεινε γνωστός για τη φιλανθρωπία του. Εμεινε γνωστός για την ιδέα του να δίνει αυξήσεις στους εργάτες του ώστε να μπορούν να αγοράζουν τα αυτοκίνητά του. Η ιδέα του παρέμεινε ζωντανή για πολλές δεκαετίες. Από τη δεκαετία του 1980, όμως, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη η κυρίαρχη οικονομική πολιτική αποσκοπεί στην απόσπαση ολοένα και περισσότερων κερδών από τους εργαζομένους: οι επιχειρηματίες δεν θέλουν πια να μοιράζονται τα οφέλη της παραγωγικότητας μαζί τους.
Στο δοκίμιό τους...
... «Καπιταλιστές χωρίς κεφάλαιο», ο οικονομολόγος Ρίτσαρντ Σουτς και ο ιστορικός Ρόμπερτ Ράνσομ, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, γράφουν για τα χρόνια της δουλείας και καταρρίπτουν την άποψη εκείνων που υποστηρίζουν ότι η δουλεία είναι ασυμβίβαστη με τον

Καλημέρα σύντροφε, συνάδελφε...

...καλημέρα σε σένα, που έδωσες την μάχη για το αύριο...την μάχη του δικαιώματος να μεγαλώσεις με ανθρωπιά τα παιδιά σου...
Σε εσένα μιλάω φίλε, συναγωνιστή σύντροφε συνάδελφε που νιώθεις προδομένος, ηττημένος από κυβέρνησεις...
που πουλήσαν το δικαίωμα σου για ένα καλύτερο αύριο...
Ξέρω, μαζεύεις μέσα σου οργή, απογοήτευση, βλέπεις το αύριο να γκρεμίζεται. Σίγουρα ζούμε μια άλλη μέρα..
Μέτα από πολύ καιρό βγήκες στον δρόμο και μαζί με τα συνδικάτα σου έδωσες έναν μεγάλο Αγώνα ευθύνης, Ελπίδας.. νιώθεις όμως ότι δεν νίκησες..!
Αδερφέ μου...έναν πόλεμο χάσαμε...από τους πολλούς που έχει χάσει το Μαζικό Κίνημα, δες όμως πίσω σου, στον χρόνο έχουμε και νίκες
Νίκες που ανατρέψαμε κατεστημένα και μας έφεραν ως εδώ...
Ξέρω...κουράστηκες...όμως μετέτρεψε την οργή σου, την κούραση σου, την οργή, σου σε πείσμα...
Σήκωσε το κεφάλι, ανασυντάξου, οι μάχες είναι μπροστά...ο Πόλεμος συνεχίζεται...έχουμε δυνάμεις..και αστείρευτη διάθεση για ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ!!

Μετανάστες, οι Εβραίοι της μνημονιακής εποχής

Του Γιάννη Αλμπάνη
Αν κάποιος είχε αμφιβολίες για το κατά πόσο η μνημονιακή εποχή μας έχει αναλογίες με το τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων του Μέγκα το βράδυ της 26ης Μαρτίου, σίγουρα θα άλλαζε άποψη. Η παρουσίαση της ανακοίνωσης για τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών έγινε με τους όρους του κλασικού φασισμού. Οι μετανάστες σταθερά συσχετίζονταν με τις χωματερές, οι δε αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έβρισκαν την αναλογία τους στα τοπικά κινήματα ενάντια στην εγκατάσταση ΧΥΤΑ. Οι μετανάστες που ζουν στο κέντρο της Αθήνας παρουσιάστηκαν «σαν υγειονομική βόμβα που απειλεί την υγεία μας», καθώς  και σαν φορείς (εννοείται) της εγκληματικότητας. Η συνάφεια με τον τρόπο που αντιμετώπιζαν οι ναζί τους Εβραίους είναι

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ζωή «σκουπίδι»: Η φτώχεια επελαύνει και στη Γερμανία

Την ίδια ώρα που οι γερμανικοί δείκτες για την οικονομία και την ανάπτυξη ευημερούν, ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι της κοινωνίας του Βερολίνου φαίνεται πως… δυσ-ημερεί! Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στο Βερολίνο καταφεύγουν στη συλλογή άδειων πλαστικών ή γυάλινων φιαλών από τα σκουπίδια, τις οποίες ύστερα επιστρέφουν σε σουπερμάρκετ και τοπικά καταστήματα για λίγα μόλις σεντς, ώστε να καταφέρουν να συμπληρώσουν το γλίσχρο εισόδημά τους.
Αυτό που προκαλεί βέβαια αίσθηση είναι το γεγονός πως δεν πρόκειται για άστεγους ή εξαθλιωμένους ρακοσυλλέκτες ή ακόμα και τοξικομανείς όπως συνηθιζόταν μέχρι τώρα. Πρόκειται για  συνταξιούχους ή ανέργους στο Βερολίνο οι οποίοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζην και καταφεύγουν ολοένα και περισσότερα σε αυτή τη πρακτική προκειμένου να τα βγάλουν πέρα.
Οι ειδικοί προειδοποιούν πως ο αριθμός των συνταξιούχων που καταφεύγει στη συλλογή μπουκαλιών

Αποκάλυψη: Δομημένη κερδοσκοπία εις βάρος των ταμείων – Του Χρήστου Ιωάννου από το ΜΟΝΟ #5

Την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι δίκες των περίφημων δομημένων ομολόγων και η εξεταστική επιτροπή της Βουλής ερευνά τη διόγκωση του ελλείμματος της χώρας το έτος 2009, στην οποία κατέθεσε και ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, Πέτρος Χριστοδούλου, το ΜΟΝΟ φέρνει στη δημοσιότητα έγγραφα, τα οποία δείχνουν ότι ο γενικός διευθυντής του ΟΔΔΗΧ και πρώην στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας, διέθεσε δομημένα ομόλογα στα ασφαλιστικά ταμεία με υπερκέρδη (ο κ. Πέτρος Χριστοδούλου ήταν γενικός διευθυντής της διεύθυνσης διαχείρισης διαθεσίμων και χρηματαγοράς της Εθνικής Τράπεζας την επίμαχη περίοδο 2005-2007, ενώ το 2010 διορίστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη θέση του γενικού διευθυντή του ΟΔΔΗΧ).
Τα έγγραφα αυτά είναι του 2007 και συντάχθηκαν με αφορμή την διερεύνηση του σκανδάλου των

Συνθηκολογημένοι Κεϋνσιανοί (μέρος Α')

Καθώς οι εκλογές πλησιάζουν, το καθήκον μας είναι ένα: να βάλουμε στο μικροσκόπιο όσους θέλουν να μας κυβερνήσουν. Προφανώς πρέπει να σκύψουμε προσεκτικά πάνω από τις διακηρύξεις τους για το τι θα κάνουν την «επόμενη μέρα». Επειδή όμως έχουμε κάθε λόγο να μην βασιζόμαστε απόλυτα στις διακηρύξεις τους αυτές, καλό είναι να βρούμε καινοτόμους τρόπους να τους κρίνουμε. Μία ιδέα είναι να μελετήσουμε πόσο συνεπείς είναι οι διακηρύξεις τους με την ιδεολογία που οι ίδιοι λένε ότι τους βοηθά να κατανοήσουν τον κόσμο ώστε να τον «αλλάξουν» (για να μην πω να του «αλλάξουν τα φώτα» και θεωρηθώ κυνικός). Το λέω αυτό επειδή το πόσο συνεπείς είναι με την ιδεολογία που οι ίδιοι διάλεξαν είναι ένας καλός μπούσουλας για να καταλάβουμε πόσο συνεπείς θα είναι με τις διακηρύξεις τους.
Τρεις είναι οι βασικοί ιδεολογικοί άξονες στους οποίους στηρίζονται μια σειρά από κόμματα που ζητούν την ψήφο μας: (Α) Οι ευθεριάζοντες-νεοφιλελεύθεροι που εναποθέτουν την πίστη τους στην

Εξ ονόματος της «σιωπηράς πλειοψηφίας»

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
Για τον χρόνο διεξαγωγής των πρόωρων εκλογών, που μέρα με τη μέρα μετατοπίζεται κατά μια εβδομάδα, πλησιάζοντας επικίνδυνα το καλοκαίρι, έχω μια πιο απλή εξήγηση από τα συνήθη σενάρια συνωμοσίας και τα πολύπλοκα τεχνάσματα των τεχνοκρατών της πολιτικής: οι άνθρωποι του Μαξίμου -το οποίο ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός θέλει να εξελίξει σε ένα είδος μικρής καγκελαρίας- βγαίνουν κάθε πρωί στα παράθυρα και τσεκάρουν: «Έχει κόσμο έξω; Μήπως μας έχει περικυκλώσει οργισμένο πλήθος; Μπα, ηρεμία, τάξη και ασφάλεια. Ας φάμε άλλη μια εβδομάδα».
 Κάπως έτσι, πλάκα πλάκα, η μεταβατική, προσωρινή, ειδικού χαρακτήρα και επικίνδυνων αποστολών κυβέρνηση έχει ροκανίσει ήδη πέντε μήνες και πάει για έκτο. Και με την ασφάλεια που προσφέρει η απουσία του «οργισμένου πλήθους» έξω από τα παράθυρα της πρωθυπουργικής Βαστίλης, ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος μπορεί να ερμηνεύει κατά βούληση τη θέληση της

Λομπίστες, Όπλα και Λεφτά

Του Πωλ Κρούγκμαν
Ο διαβόητος πλέον νόμος για την «αυτοάμυνα» («Stand Your Ground») της πολιτείας της Φλόριντα, αυτός που σου επιτρέπει να πυροβολήσεις κάποιον αν θεωρήσεις ότι σε απειλεί χωρίς να αντιμετωπίσεις τον κίνδυνο σύλληψης ή δίωξης, ακούγεται τρελός - και είναι. Μπαίνει κανείς στον πειρασμό να απορρίψει αυτό τον νόμο σαν έργο κάποιων αδαών επαρχιωτών. Κι όμως: παρόμοιοι νόμοι προωθούνται σε ολόκληρη την χώρα, και μάλιστα όχι από αδαείς επαρχιώτες, αλλά από μεγάλες επιχειρήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, διατυπώσεις σχεδόν ταυτόσημες με εκείνες του νόμου της Φλόριντα περιέχονται σε ένα πρότυπο νομοθετικό κείμενο που μοιράζεται στους βουλευτές άλλων πολιτειών από το Αμερικανικό Συμβούλιο Νομοθετικών Ανταλλαγών (American Legislative Exchange Council, ή ALEC) μια οργάνωση που υποστηρίζεται από μεγάλες επιχειρήσεις και έχει κατορθώσει να διατηρήσει χαμηλό προφίλ, παρά την τεράστια

Αθάνατη δεξιά! "Ανανέωση" με... κλώνους - Και φυσικά τσεκουράτους από την ακροδεξιά!

ΓΟΝΙΚΗ... ΠΑΡΟΧΗ
Θυγατέρες, γιοι και ανιψιοί πολιτικών της ΝΔ θα ενταχθούν στα ψηφοδέλτια παίρνοντας σαν προίκα την εκλογική πελατεία των πατεράδων τους.
Oύτε ο κ. Αντ. Σαμαράς κατόρθωσε τελικά να «σπάσει» τον φαύλο κύκλο της οικογενειοκρατίας στη ΝΔ, καθώς και στις...
  επικείμενες εκλογές δεν θα λείψουν από τους συνδυασμούς του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης οι γιοι και οι θυγατέρες πρώην πολιτικών στελεχών.
Ο πρόεδρος της ΝΔ, με το επιχείρημα ότι ο ελληνικός λαός τελικά θα κρίνει, έδωσε το «πράσινο φως» σε όσους εκ των γόνων πολιτικών οικογενειών το επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα και να αποπειραθούν να «κληρονομήσουν» ουσιαστικά τη βουλευτική έδρα.

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΥΨΟΥΣ 11,5 ΔΙΣ ''ΦΕΡΝΕΙ'' ΤΟ ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ...

... ΣΕ ΑΓΑΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ - ΕΦΑΠΑΞ, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΚΑΝΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ!
ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ!

Την έναρξη των εργασιών για νέες περικοπές στις κρατικές δαπάνες, οι οποίες εκτιμάται ότι θα φθάσουν τα 11,5 δισ. ευρώ την περίοδο 2013-2014, και οι οποίες θα περιέχονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο θα πρέπει να ψηφιστεί μέχρι τον Ιούνιο, σηματοδοτεί η έλευση στην Αθήνα των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας.
Τρόικα και κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία, προχωρούν ακάθεκτοι και ανεπηρέαστοι από τις έντονες αντιδράσεις εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών, στην άμεση υλοποίηση των νέων αντιλαϊκών

Ελλάδα: Η δεύτερη πράξη του δράματος

Οι ελληνικές τραγωδίες αποτελούνται από τρεις πράξεις. Στην πρώτη, δίνεται το σκηνικό. Στην δεύτερη, η πλοκή φτάνει στην κορύφωσή της. Στην Ελλάδα του σήμερα, η επιβολή των «εθελοντικών» απωλειών στους ιδιώτες πιστωτές της χώρας απλώς αντιπροσωπεύει το τέλος της αρχής, καθώς η πραγματική τραγωδία δεν έχει εκτυλιχθεί ακόμα, γράφει ο καθηγητής Luigi Zingales.
Όπως επισημαίνει, μπορεί επιφανειακά αυτή η «εθελοντική» συμφωνία με τους πιστωτές να φαίνεται ως μια «μεγάλη επιτυχία», όμως παρά την μείωση του χρέους κατά περισσότερο από 100 δισ. ευρώ, την αποφυγή γενικευμένων καταρρεύσεων τραπεζών και την συνέχιση της δυνατότητας

Χωρίς οικογένεια...

Του Ρούσου Βραννά

Χωρίς οικογένεια...
... οι «χήρες του χρέους» μεγαλώνουν τα παιδιά τους στην Ιρλανδία ενώ οι σύζυγοί τους ξαναπαίρνουν τους δρόμους της ξενιτιάς.
Την περασμένη...
... χρονιά, 76.300 Ιρλανδοί έγιναν μετανάστες. Περίπου 209 την ημέρα. Περίπου 9 την ώρα. Ενας κάθε επτά λεπτά. Οι άνθρωποι που φεύγουν είναι νέοι και μορφωμένοι. Μια τρομερή αιμορραγία για τη χώρα. Τους τελευταίους μήνες όμως παρατηρείται κάτι πρωτόγνωρο. Η μετανάστευση δεν περιορίζεται πια στους νέους. Ξεπερνάει τα συνηθισμένα ηλικιακά όρια και αγγίζει όλο και πιο πολύ τους μεσόκοπους. Σαραντάρηδες που πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση είχαν επιστρέψει στην πατρίδα τους για να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, αναγκάζονται σήμερα να ξαναπάρουν τους δρόμους της ξενιτιάς. Είναι οι «υπόδουλοι του χρέους», όπως τους χαρακτηρίζει η ιρλανδική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ», μεσήλικοι που δουλεύουν στα ξένα για να μπορούν να ξεπληρώνουν τα στεγαστικά δάνεια που τους βαρύνουν στην πατρίδα τους. Είναι πατεράδες που έχουν παιδιά τα οποία πηγαίνουν ακόμη στο σχολείο, που ξεπληρώνουν στεγαστικά δάνεια για σπίτια τα οποία χάνουν συνεχώς την